خیلی وقته که نیومدم
فک کنم از آخرین پستم یه مدته طولانی میگذره اصلا حال و حوصله درستی نداشتم و هنوزم ندارم ،
مشکلاته همیشگی و درگیریام،
ولی چون امروز آخرین روزه تابستونه 94 بود گفتم بیام و یه پست بزارم که فراموش نکنم که تابستونم چجوری گذشت و یه یادگاری ازش نگه دارم،
وقتی به نوره کمرنگه بیرون نگا میکنم و هوای خنکه اوله صبا بهم میخوره به خودم میگم که آره راست راستی پاییز از راه رسید و همین روزاست که کوههای توچالم از سفیدی برف پر شه و پنجره شمالی خونرو که باز کنم بهم لبخند بزنن،
ایشالله که پاییز و زمستونه امسال پر از خیر و برکت و اتفاقای خوب باشه،
کم کم خونه تکونیه شهریورم تموم شد و خونه یه حالی عوض کرد.
میتونم به جرات بگم که این تابستون بهترین اتفاق واسمون پیشیه خوشگلم بود که به جمعمون اضافه شد، بهم انرژی مثبت میده باهامون زندگی میکنه و واقعا شده عضوی از خانوادمون،
بنده خدا بابام هروقت که زنگ میزنه حاله اونم میپرسه و پیشی خانوم تقریبا تو همه جمعای مهمه ما دیگه حضور دارن،
همسری هم خوبه و سعی میکنه یه جوری از بحراناش بیرون بیاد و دسته منم بگیره و بکشه بیرون،
خسته و بیحوصلم ولی دارم همه سعیم میکنم که از این بحرانم مثله قبلیا بیایم بیرون،
سعی میکنم که قوی باشم ولی از نظره جسمی و روحی خیلی کم آوردم ،
ولی همش به خودم میگم که درست میشه و امید داشته باش،
اعتراف میکنم که خسته هستم ولی ناامید نیستم،
آخره هفتم که عیده قربانه و احتمالا ما بازم مثله سالای دیگه میریم خونه بابا بزرگه همسری و اونجا جمع میشیم ،
خیلی وقته که نرفتیم و برعکسه دفعاته قبل من واقعا دوست دارم بریم و حال و هوام عوض شه،
مخصوصا که امسالم دختر دایی همسر جان حامله است و این خودش به تنهایی واسم یه حسه نوا تو اون جمع،
امشب میرم که خونرو مرتب کنم و وسایلم جمع و جور کنم و واسه فردا شب که میخوایم بریم آماده شم،
تو دفترم یه سری جابجایی خواهیم داشت که این خودش واسم یه فصله جدید و شاید روی خیلی از مسائل تاثیر بزاره،
هفته پیشم که جمعرو خونه دختر خاله جون مهمون بودیم و بهمون خوش گذشت و دوره همی خوبی داشتیم،
امیدوارم که اونام آخره هفته بیان اگرچه با توجه به اوله مهر و بازگشایی مدارس بعید میدونم،
وووای که چقدر دلم واسه مدرسه و کیف و کتاب و وسایله نو تنگ شده!
از همه دوستایی که به وبلاگم سر میزنن هم تشکر میکنم و هم عذر میخوام که یه مدته طولانی نبودم و ازشون میخوام که واسم دعا کنن،
ممنونم